சூழல் வசனங்கள் நெகேமியா 2:17
நெகேமியா 2:1

அர்தசஷ்டா ராஜாவின் இருபதாம் வருஷம் நிசான் மாதத்திலே, திராட்சரசம் ராஜாவுக்கு முன்பாக வைத்திருக்கையில், நான் அதை எடுத்து அவருக்குக் கொடுத்தேன்; நான் முன் ஒருபோதும் அவர் சமுகத்தில் துக்கமாயிருந்ததில்லை.

אֶת, וְלֹֽא
நெகேமியா 2:3

ராஜாவை நோக்கி: ராஜா என்றைக்கும் வாழ்க; என் பிதாக்களின் கல்லறைகள் இருக்கும் ஸ்தலமாகிய நகரம் பாழானதும், அதின் வாசல்கள் அக்கினியால் சுட்டெரிக்கப்பட்டதுமாய்க் கிடக்கும்போது, நான் துக்கமுகத்தோடு இராதிருப்பது எப்படி என்றேன்.

חֲרֵבָ֔ה, וּשְׁעָרֶ֖יהָ
நெகேமியா 2:8

தேவாலயத்துக்கு இருக்கிற அரணின் கதவு வேலைக்கும், நகர அலங்கத்தின் வேலைக்கும், நான் தங்கப்போகிற வீட்டின் வேலைக்கும் வேண்டிய மரங்களை ராஜாவின் வனத்துக் காவலாளனாகிய ஆசாப் எனக்குக் கொடுக்கும்படிக்கும், அவனுக்கும் ஒரு கடிதம் கட்டளையிடப்படுவதாக என்றேன்; என் தேவனுடைய தயவுள்ள கரம் என்மேல் இருந்தபடியால், ராஜா அவைகளை எனக்குக் கட்டளையிட்டார்.

אֲשֶׁ֣ר, אֲשֶׁ֣ר, אֶת
நெகேமியா 2:12

நான் சில மனுஷரைக் கூட்டிக்கொண்டு, ராத்திரியில் எழுந்து நகர சோதனை செய்தேன்; ஆனாலும் எருசலேமுக்காகச் செய்யும்படி என் தேவன் என் மனதிலே வைத்ததை நான் ஒருவருக்கும் அறிவிக்கவில்லை; நான் ஏறிப்போன மிருகமேயல்லாமல் வேறொரு மிருகமும் என்னோடிருந்ததில்லை.

וְלֹֽא
நெகேமியா 2:13

நான் அன்று ராத்திரி பள்ளத்தாக்கின் வாசல்வழியாய்ப் புறப்பட்டு, வலுசர்ப்பத் துரவைக் கடந்து, குப்பைமேட்டு வாசலுக்கு வந்து, எருசலேமில் இடிந்துபோன அலங்கத்தையும், அக்கினியால் சுட்டெரிக்கப்பட்ட அதின் வாசல்களையும் பார்வையிட்டேன்.

יְרֽוּשָׁלִַ֙ם֙, וּשְׁעָרֶ֖יהָ
நெகேமியா 2:18

என் தேவனுடைய கரம் என்மேல் நன்மையாக இருக்கிறதையும், ராஜா என்னோடே சொன்ன வார்த்தைகளைய`ή் அவர்களுக்கρ அறிவித்தேனͻ அப்பெޠδுது அவர்கள்: எழுந்து கட்Οுவோம் வாருங்கள் என்று சொல்லி, அந்த நல்ல வேலைக்குத் தங்கள் கைகளைத் திடப்படுத்தினார்கள்.

אֶת, אֲשֶׁ֣ר
நெகேமியா 2:19

ஓரோனியனான சன்பல்லாத்தும், அம்மோனியனான தொபியா என்னும் ஊழியக்காரனும், அரபியனான கேஷேமும் இதைக் கேட்டபோது, எங்களைப் பரியாசம்பண்ணி, எங்களை நிந்தித்து: நீங்கள் செய்கிற இந்தக் காரியம் என்ன? நீங்கள் ராஜாவுக்கு விரோதமாகக் கலகம்பண்ணப்போகிறீர்களோ என்றார்கள்.

אֲשֶׁ֣ר
are
lieth
וָֽאוֹמַ֣רwāʾômarva-oh-MAHR
Then
said
אֲלֵהֶ֗םʾălēhemuh-lay-HEM
unto
I
אַתֶּ֤םʾattemah-TEM
them,
רֹאִים֙rōʾîmroh-EEM
Ye
see
הָֽרָעָה֙hārāʿāhha-ra-AH
the
אֲשֶׁ֣רʾăšeruh-SHER
distress
אֲנַ֣חְנוּʾănaḥnûuh-NAHK-noo
that
we
in,
בָ֔הּbāhva
how
אֲשֶׁ֤רʾăšeruh-SHER
Jerusalem
waste,
יְרֽוּשָׁלִַ֙ם֙yĕrûšālaimyeh-roo-sha-la-EEM
and
the
gates
חֲרֵבָ֔הḥărēbâhuh-ray-VA
burned
are
thereof
וּשְׁעָרֶ֖יהָûšĕʿārêhāoo-sheh-ah-RAY-ha
with
fire:
נִצְּת֣וּniṣṣĕtûnee-tseh-TOO
come,
בָאֵ֑שׁbāʾēšva-AYSH
up
build
us
let
and
לְכ֗וּlĕkûleh-HOO

וְנִבְנֶה֙wĕnibnehveh-neev-NEH
wall
the
אֶתʾetet
of
Jerusalem,
חוֹמַ֣תḥômathoh-MAHT
no
be
we
יְרֽוּשָׁלִַ֔םyĕrûšālaimyeh-roo-sha-la-EEM
that
וְלֹֽאwĕlōʾveh-LOH
more
נִהְיֶ֥הnihyenee-YEH
a
reproach.
ע֖וֹדʿôdode


חֶרְפָּֽה׃ḥerpâher-PA