சூழல் வசனங்கள் சகரியா 5:11
சகரியா 5:2

தூதன்; நீ காண்கிறது என்னவென்று கேட்டார்; பறக்கிற ஒரு புஸ்தகச்சுருளைக் காண்கிறேன், அதின் நீளம் இருபது முழமும் அதின் அகலம் பத்துமுழமுமாயிருக்கிறது என்றேன்.

וַיֹּ֣אמֶר, אֵלַ֔י
சகரியா 5:3

அப்பொழுது அவர்: இது பூமியின்மீதெங்கும் புறப்பட்டுப்போகிற சாபம்; எந்தத் திருடனும் அதின் ஒரு புறத்திலிருக்கிறதின்படியே அழிக்கப்பட்டுப்போவான்; ஆணையிடுகிற எவனும், அதின் மறுபுறத்தில் இருக்கிறதின்படியே அழிக்கப்பட்டுப்போவான்.

וַיֹּ֣אמֶר, אֵלַ֔י, עַל
சகரியா 5:5

பின்பு என்னோடே பேசின தூதன் வெளியே வந்து என்னை நோக்கி: நீ உன் கண்களை ஏறெடுத்து புறப்பட்டுவருகிறதை என்னவென்று பார் என்றார்.

וַיֹּ֣אמֶר, אֵלַ֔י
And
he
said
וַיֹּ֣אמֶרwayyōʾmerva-YOH-mer
unto
אֵלַ֔יʾēlayay-LAI
me,
To
build
לִבְנֽוֹתlibnôtleev-NOTE
house
an
it
לָ֥הֿlāhla
in
the
land
בַ֖יִתbayitVA-yeet
Shinar:
of
בְּאֶ֣רֶץbĕʾereṣbeh-EH-rets
and
it
shall
be
established,
שִׁנְעָ֑רšinʿārsheen-AR
set
and
וְהוּכַ֛ןwĕhûkanveh-hoo-HAHN
there
וְהֻנִּ֥יחָהwĕhunnîḥâveh-hoo-NEE-ha
upon
שָּׁ֖םšāmshahm
her
own
base.
עַלʿalal


מְכֻנָתָֽהּ׃mĕkunātāhmeh-hoo-na-TA