சங்கீதம் 102:3
என் நாட்கள் புகையைப்போல் ஒழிந்தது; என் எலும்புகள் ஒரு கொள்ளியைப்போல எரியுண்டது.
כִּֽי
சங்கீதம் 102:4
என் இருதயம் புல்லைப்போல் வெட்டுண்டு உலர்ந்தது; என் போஜனத்தைப் புசிக்க மறந்தேன்.
כִּֽי
சங்கீதம் 102:14
உம்முடைய ஊழியக்காரர் அதின் கல்லுகள்மேல் வாஞ்சைவைத்து அதின் மண்ணுக்குப் பரிதபிக்கிறார்கள்.
כִּֽי
சங்கீதம் 102:16
திக்கற்றவர்களுடைய ஜெபத்தை அலட்சியம்பண்ணாமல், அவர்கள் விண்ணப்பத்தை அங்கீகரிப்பார்.
כִּֽי
சங்கீதம் 102:17
அப்பொழுது ஜாதிகள் கர்த்தருடைய நாமத்துக்கும் பூமியிலுள்ள ராஜாக்களெல்லாரும் உம்முடைய மகிமைக்கும் பயப்படுவார்கள்.
אֶל
For | כִּֽי | kî | kee |
he hath looked down | הִ֭שְׁקִיף | hišqîp | HEESH-keef |
from the height | מִמְּר֣וֹם | mimmĕrôm | mee-meh-ROME |
sanctuary; his of | קָדְשׁ֑וֹ | qodšô | kode-SHOH |
Lord the | יְ֝הוָ֗ה | yĕhwâ | YEH-VA |
did heaven from | מִשָּׁמַ֤יִם׀ | miššāmayim | mee-sha-MA-yeem |
אֶל | ʾel | el | |
the | אֶ֬רֶץ | ʾereṣ | EH-rets |
earth; behold | הִבִּֽיט׃ | hibbîṭ | hee-BEET |