-
וַיָּ֤קָם up va-YA-kome வ-YA-கொமெ הָאִישׁ֙ And ha-EESH ஹ-ஏஏSஃ לָלֶ֔כֶת when la-LEH-het ல-ள்ஏஃ-ஹெட் ה֥וּא the hoo ஹோ וּפִֽילַגְשׁ֖וֹ man oo-fee-lahɡ-SHOH ஊ-fஈ-லஹ்உ0261-Sஃஓஃ וְנַֽעֲר֑וֹ to veh-na-uh-ROH வெஹ்-ன-உஹ்-ற்ஓஃ וַיֹּ֣אמֶר depart, va-YOH-mer வ-Yஓஃ-மெர் ל֣וֹ he, loh லொஹ் חֹֽתְנ֣וֹ and hoh-teh-NOH ஹொஹ்-டெஹ்-ந்ஓஃ אֲבִ֣י his uh-VEE உஹ்-Vஏஏ הַֽנַּעֲרָ֡ה concubine, ha-na-uh-RA ஹ-ன-உஹ்-ற்A הִנֵּ֣ה and hee-NAY ஹே-ந்AY נָא֩ his na ன רָפָ֨ה servant, ra-FA ர-FA הַיּ֜וֹם said HA-yome ஃA-யொமெ לַֽעֲר֗וֹב law, la-uh-ROVE ல-உஹ்-ற்ஓVஏ לִֽינוּ in LEE-noo ள்ஏஏ-னோ נָ֞א father na ன הִנֵּ֨ה his hee-NAY ஹே-ந்AY חֲנ֤וֹת father, huh-NOTE ஹ்உஹ்-ந்ஓTஏ הַיּוֹם֙ the ha-YOME ஹ-YஓMஏ לִ֥ין damsel's leen லேன் פֹּה֙ unto poh பொஹ் וְיִיטַ֣ב him, veh-yee-TAHV வெஹ்-யே-TAஃV לְבָבֶ֔ךָ Behold, leh-va-VEH-ha லெஹ்-வ-Vஏஃ-ஹ וְהִשְׁכַּמְתֶּ֤ם now veh-heesh-kahm-TEM வெஹ்-ஹேஷ்-கஹ்ம்-TஏM מָחָר֙ draweth ma-HAHR ம-ஃAஃற் לְדַרְכְּכֶ֔ם the leh-dahr-keh-HEM லெஹ்-டஹ்ர்-கெஹ்-ஃஏM וְהָֽלַכְתָּ֖ day veh-ha-lahk-TA வெஹ்-ஹ-லஹ்க்-TA לְאֹֽהָלֶֽךָ׃ toward leh-OH-ha-LEH-ha லெஹ்-ஓஃ-ஹ-ள்ஏஃ-ஹ