சூழல் வசனங்கள் பிரசங்கி 11:5
பிரசங்கி 11:2

ஏழுபேருக்கும் எட்டுபேருக்கும் பங்கிட்டுக்கொடு; பூமியின்மேல் என்ன ஆபத்து நேரிடுமோ உனக்குத் தெரியாது.

מַה
பிரசங்கி 11:6

காலையிலே உன் விதையை விதை; மாலையிலே உன் கையை நெகிழவிடாதே; அதுவோ, இதுவோ, எது வாய்க்குமோ என்றும், இரண்டும் சரியாய்ப் பயன்படுமோ என்றும் நீ அறியாயே.

אֶת
பிரசங்கி 11:7

வெளிச்சம் இன்பமும், சூரியனைக் காண்பது கண்களுக்குப் பிரியமுமாமே.

אֶת
பிரசங்கி 11:8

மனுஷன் அநேக வருஷம் ஜீவித்து, அவைகளிலெல்லாம் மகிழ்ச்சியாயிருந்தாலும், அவன் இருளின் நாட்களையும் நினைக்கவேண்டும்; அவைகள் அநேகமாயிருக்கும்; வந்து சம்பவிப்பதெல்லாம் மாயையே.

אֶת
nor
כַּאֲשֶׁ֨רkaʾăšerka-uh-SHER
grow
do
אֵֽינְךָ֤ʾênĕkāay-neh-HA
is
יוֹדֵ֙עַ֙yôdēʿayoh-DAY-AH
As
מַהmama
not
thou
knowest
דֶּ֣רֶךְderekDEH-rek
what
the
way
הָר֔וּחַhārûaḥha-ROO-ak
of
the
spirit,
bones
כַּעֲצָמִ֖יםkaʿăṣāmîmka-uh-tsa-MEEM
the
how
in
the
womb
בְּבֶ֣טֶןbĕbeṭenbeh-VEH-ten
child:
with
is
that
her
of
הַמְּלֵאָ֑הhammĕlēʾâha-meh-lay-AH
even
so
כָּ֗כָהkākâKA-ha
not
thou
לֹ֤אlōʾloh
knowest
תֵדַע֙tēdaʿtay-DA

אֶתʾetet
the
works
מַעֲשֵׂ֣הmaʿăśēma-uh-SAY
of
God
הָֽאֱלֹהִ֔יםhāʾĕlōhîmha-ay-loh-HEEM
who
אֲשֶׁ֥רʾăšeruh-SHER
maketh
יַעֲשֶׂ֖הyaʿăśeya-uh-SEH

אֶתʾetet
all.
הַכֹּֽל׃hakkōlha-KOLE