சூழல் வசனங்கள் தானியேல் 12:6
தானியேல் 12:4

தானியேலாகிய நீயோவென்றால், முடிவுகாலமட்டும் இந்த வார்த்தைகளைப் புதைபொருளாக வைத்து வைத்து, இந்தப்புஸ்தகத்தை முத்திரைபோடு; அப்பொழுது அநேகர் இங்குமங்கும் ஓடி ஆராய்வார்கள், அறிவும் பெருகிப்போம் என்றான்.

עַד
தானியேல் 12:7

அப்பொழுது சணல்வஸ்திரம் தரித்தவரும் ஆற்றின் தண்ணீர்களின்மேல் நிற்கிறவருமாகிய புருஷன் தம்முடைய வலது கரத்தையும் தம்முடைய இடதுகரத்தையும் வானத்துக்கு நேராக ஏறெடுத்து, ஒரு காலமும் காலங்களும், அரைக்காலமும் செல்லும் என்றும்; பரிசுத்த ஜனங்களின் வல்லமையைச் சிதறடித்தல் முடிவுபெறும்போதே இவைகளெல்லாம் நிறைவேறித் தீருமென்றும் என்றென்றைக்கும் ஜீவித்திருக்கிறவர்பேரில் ஆணையிடக் கேட்டேன்.

לְב֣וּשׁ, לְמֵימֵ֣י
தானியேல் 12:9

அதற்கு அவன் தானியேலே, போகலாம்; இந்த வார்த்தைகள் முடிவுகாலமட்டும் புதைபொருளாக வைக்கப்பட்டும் முத்திரிக்கப்பட்டும் இருக்கும்.

עַד
shall
one
it
וַיֹּ֗אמֶרwayyōʾmerva-YOH-mer
be
to
was
לָאִישׁ֙lāʾîšla-EESH
And
לְב֣וּשׁlĕbûšleh-VOOSH
said
man
הַבַּדִּ֔יםhabbaddîmha-ba-DEEM
to
אֲשֶׁ֥רʾăšeruh-SHER
the
clothed
מִמַּ֖עַלmimmaʿalmee-MA-al
in
linen,
לְמֵימֵ֣יlĕmêmêleh-may-MAY
which
upon
waters
הַיְאֹ֑רhayʾōrhai-ORE
the
of
עַדʿadad
the
מָתַ֖יmātayma-TAI
river,
long
How

the
end
קֵ֥ץqēṣkayts
of
these
wonders?
הַפְּלָאֽוֹת׃happĕlāʾôtha-peh-la-OTE