சூழல் வசனங்கள் 1-kings 20:8
1 இராஜாக்கள் 20:2

அவன் நகரத்திற்குள் இஸ்ரவேலின் ராஜாவாகிய ஆகாபிடத்தில் ஸ்தானாபதிகளை அனுப்பி:

אֶת
1 இராஜாக்கள் 20:9

அதினால் அவன் பெனாதாத்தின் ஸ்தானாபதிகளை நோக்கி: நீங்கள் ராஜாவாகிய என் ஆண்டவனுக்குச் சொல்லவேண்டியது என்னவென்றால், நீர் முதல் விசை உமது அடியானுக்குச் சொல்லியனுப்பின யாவும் செய்வேன்; இந்தக் காரியத்தையோ நான் செய்யக் கூடாது என்று சொல்லுங்கள் என்றான்; ஸ்தானாபதிகள் போய், இந்த மறுமொழியை அவனுக்குச் சொன்னார்கள்.

אֲבִימֶ֜לֶךְ
1 இராஜாக்கள் 20:10

அப்பொழுது பெனாதாத் அவனிடத்தில் ஆள் அனுப்பி: எனக்குப் பின் செல்லுகிற ஜனங்கள் எல்லாரும் கைக்கு ஒரு பிடியாவது வாரிக்கொள்ள சமாரியாவின் தூள் போதுமானதாயிருந்தால், தேவர்கள் அதற்குச் சரியாகவும் அதற்கு அதிகமாகவும் எனக்குச் செய்யக்கடவர்கள் என்று சொல்லச்சொன்னான்.

אֶת
1 இராஜாக்கள் 20:13

அப்பொழுது ஒரு தீர்க்கதரிசி இஸ்ரவேலின் ராஜாவாகிய ஆகாபிடத்தில் வந்து: அந்த ஏராளமான ஜனக்கூட்டத்தையெல்லாம் கண்டாயா? இதோ, நானே கர்த்தர் என்று நீ அறியும்படி இன்றைக்கு அதை உன் கையில் ஒப்புக்கொடுப்பேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார் என்றான்.

כָּל
1 இராஜாக்கள் 20:14

யாரைக்கொண்டு என்று ஆகாப் கேட்டான்; அதற்கு அவன்: மாகாணங்களுடைய அதிபதிகளின் சேவகரைக் கொண்டு என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார் என்றான்; பின்பு அவன், யுத்தத்தை யார் துவக்கவேண்டும் என்று கேட்டதற்கு; அவன், நீர்தான் என்றான்.

אֲבִימֶ֜לֶךְ
1 இராஜாக்கள் 20:17

மாகாணங்களுடைய அதிபதிகளின் சேவகர் முன்தண்டாகப் புறப்படுகிறபோது, பெனாதாத் அனுப்பின மனுஷர்: சமாரியாவிலிருந்து மனுஷர் புறப்பட்டு வருகிறார்கள் என்று அவனுக்கு அறிவித்தார்கள்.

אֶת
1 இராஜாக்கள் 20:18

அப்பொழுது அவன்: அவர்கள் சமாதானத்திற்காகப் புறப்பட்டுவந்தாலும் அவர்களை உயிரோடே பிடியுங்கள்; அவர்கள் யுத்தத்திற்காகப் புறப்பட்டுவந்தாலும் அவர்களை உயிரோடே பிடியுங்கள் என்றான்.

כָּל
rose
early
וַיַּשְׁכֵּ֨םwayyaškēmva-yahsh-KAME
Therefore
Abimelech
אֲבִימֶ֜לֶךְʾăbîmelekuh-vee-MEH-lek
morning,
the
in
בַּבֹּ֗קֶרbabbōqerba-BOH-ker
and
called
וַיִּקְרָא֙wayyiqrāʾva-yeek-RA
all
לְכָלlĕkālleh-HAHL
his
servants,
עֲבָדָ֔יוʿăbādāywuh-va-DAV
told
and
וַיְדַבֵּ֛רwaydabbērvai-da-BARE

אֶתʾetet
all
כָּלkālkahl
things
הַדְּבָרִ֥יםhaddĕbārîmha-deh-va-REEM
these
הָאֵ֖לֶּהhāʾēlleha-A-leh
ears:
their
in
בְּאָזְנֵיהֶ֑םbĕʾoznêhembeh-oze-nay-HEM
afraid.
and
the
וַיִּֽירְא֥וּwayyîrĕʾûva-yee-reh-OO
men
were
הָֽאֲנָשִׁ֖יםhāʾănāšîmha-uh-na-SHEEM
sore
מְאֹֽד׃mĕʾōdmeh-ODE