Jeremiah 2:2
ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਜਾਹ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖ: “ਉਸ ਸਮੇਂ ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕੌਮ ਸੀ, ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸੀ। ਤੂੰ ਇੱਕ ਮੁਟਿਆਰ ਵਹੁਟੀ ਵਾਂਗ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗਿਆ। ਤੂੰ ਮਾਰੂਬਲ ਅੰਦਰ ਉਸ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਵਾਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
Go | הָלֹ֡ךְ | hālōk | ha-LOKE |
and cry | וְקָֽרָאתָ֩ | wĕqārāʾtā | veh-ka-ra-TA |
in the ears | בְאָזְנֵ֨י | bĕʾoznê | veh-oze-NAY |
of Jerusalem, | יְרוּשָׁלִַ֜ם | yĕrûšālaim | yeh-roo-sha-la-EEM |
saying, | לֵאמֹ֗ר | lēʾmōr | lay-MORE |
Thus | כֹּ֚ה | kō | koh |
saith | אָמַ֣ר | ʾāmar | ah-MAHR |
the Lord; | יְהוָ֔ה | yĕhwâ | yeh-VA |
I remember | זָכַ֤רְתִּי | zākartî | za-HAHR-tee |
thee, the kindness | לָךְ֙ | lok | loke |
youth, thy of | חֶ֣סֶד | ḥesed | HEH-sed |
the love | נְעוּרַ֔יִךְ | nĕʿûrayik | neh-oo-RA-yeek |
of thine espousals, | אַהֲבַ֖ת | ʾahăbat | ah-huh-VAHT |
wentest thou when | כְּלוּלֹתָ֑יִךְ | kĕlûlōtāyik | keh-loo-loh-TA-yeek |
after | לֶכְתֵּ֤ךְ | lektēk | lek-TAKE |
wilderness, the in me | אַחֲרַי֙ | ʾaḥăray | ah-huh-RA |
in a land | בַּמִּדְבָּ֔ר | bammidbār | ba-meed-BAHR |
that was not | בְּאֶ֖רֶץ | bĕʾereṣ | beh-EH-rets |
sown. | לֹ֥א | lōʾ | loh |
זְרוּעָֽה׃ | zĕrûʿâ | zeh-roo-AH |