Job 2:12
ಅವರು ದೂರದಿಂದ ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿದಾಗ ಅವನ ಗುರುತು ತಿಳಿಯದೆ ತಮ್ಮ ಸ್ವರವನ್ನೆತ್ತಿ ಅತ್ತು, ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ನಿಲುವಂಗಿಗಳನ್ನು ಹರಿದು, ತಮ್ಮ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಧೂಳನ್ನೂ ಆಕಾಶದ ಕಡೆಗೆ ತೂರಿದರು.
And when they lifted up | וַיִּשְׂא֨וּ | wayyiśʾû | va-yees-OO |
אֶת | ʾet | et | |
their eyes | עֵֽינֵיהֶ֤ם | ʿênêhem | ay-nay-HEM |
off, afar | מֵֽרָחוֹק֙ | mērāḥôq | may-ra-HOKE |
and knew | וְלֹ֣א | wĕlōʾ | veh-LOH |
him not, | הִכִּירֻ֔הוּ | hikkîruhû | hee-kee-ROO-hoo |
they lifted up | וַיִּשְׂא֥וּ | wayyiśʾû | va-yees-OO |
voice, their | קוֹלָ֖ם | qôlām | koh-LAHM |
and wept; | וַיִּבְכּ֑וּ | wayyibkû | va-yeev-KOO |
and they rent | וַֽיִּקְרְעוּ֙ | wayyiqrĕʿû | va-yeek-reh-OO |
every one | אִ֣ישׁ | ʾîš | eesh |
mantle, his | מְעִל֔וֹ | mĕʿilô | meh-ee-LOH |
and sprinkled | וַיִּזְרְק֥וּ | wayyizrĕqû | va-yeez-reh-KOO |
dust | עָפָ֛ר | ʿāpār | ah-FAHR |
upon | עַל | ʿal | al |
their heads | רָֽאשֵׁיהֶ֖ם | rāʾšêhem | ra-shay-HEM |
toward heaven. | הַשָּׁמָֽיְמָה׃ | haššāmāyĕmâ | ha-sha-MA-yeh-ma |